Ay'da Yürüyen 4. İnsan Astronot Alan Bean Röportajı

Ay’da yürüyen 4. insan olan ABD’li astronot Alan Bean, 26 Mayıs 2018’de 88 yaşındayken hayatını kaybetmişti. SkyLab görevinde de yer alan Bean’in, 3 Ekim 1992’de gazeteci Jim Plaxco ile yaptığı röportajın çevirisi sizlerle.

Ay'da Yürüyen 4. İnsan Astronot Alan Bean Röportajı
08 Kasım 2018 - 09:47
Apollo görevleri, sanat tutkusu… 26 yıl öncesi ile günümüzün arasındaki farkları göz önüne seren bir röportaj. Keyifli okumalar. 3 Ekim 1992, öğleden sonra güzel bir gün. Apollo ve SkyLab görevlerinde yer almış Alan Bean ile bu güzel günde tanışıp, konuşma şansı buldum. Ayrıca kendisi büyük bir uzay sanatçısıdır…


JP: Şu ana dek kaç adet resim yaptın?
Alan Bean: Yaklaşık 70.
JP: Ne zamandan beri resimle uğraşıyorsunuz?
Alan Bean: Son dokuz yıldır bu hobiyi yapıyorum. Emekli olmadan önce ressamlığı hayal ediyordum, emekli olunca da başladım. 
JP: Şu ana kadar yaptığın bütün resimler Apollo görevi hakkında. SkyLab ile ilgili bir şeyler yapacak mısınız ?
Alan Bean: Evet. SkyLab görevleri hakkında bir çalışmam olacak. Aslında 1981’de emekliye ayrıldığım zaman bu iki misyonla ilgili birçok resim yapmaya karar vermiştim. Ancak sanatçı olmanın ne kadar zor olduğunu anladım. Farklı mekanlar, farklı donanımlar. Bu yüzden ilk olarak Apollo misyonuna çaba harcamak istedim.
JP: Astronot eğitiminizin sanatsal becerilere bir katkısı olduğunu söylenebilir mi ?
Alan Bean: Aslında bu iyi bir soru, ancak hayır. Nedenine gelecek olursak; uzay gemilerini uçurmak onları çizmekten oldukça farklıdır. Örneğin radar antenini ele alalım. Araçta olduğunuz zaman antenin nasıl göründüğü veya ne renkte olduğu ile ilgilenmezsiniz. Antenin düzgün çalışması tek arzunuzdur. Ancak sanatçının bakış açısı bambaşka. Antenin bulunduğu yeri ve açısını doğru çizmelisiniz. Renkler, ışıklar, parlaklıklar… Birçok detay sizin için önem kazanır ancak görev sırasında bunlar umrunuzda bile olmaz. Eğitimimin gerektirdiği el hassasiyeti, resim çizerken işe yarıyor bunu inkar edemem… 
JP: Resimlerinizin birçok kitapta kullanıldığını gördüm. Bu resimlerinizin yer aldığı bir kitap çıkarmayı hiç düşündünüz mü ?
Alan Bean: Öncelikle resimlerimin kullanılması çok olumlu bir gelişme. Bildiğiniz üzere 1994 yılında Ay’a ayak basmamızın üzerinden 25 yıl geçmiş olacak. Çoğu yazar bu konuda özel kitaplar çıkarıyor. Resimlerimi kullanmak isteyen bazı insanlara tabi ki izin verdim. İkinci konuya gelecek olursak… Kitap çıkarmayı şu an için düşünmüyorum. Yapmam gereken daha çok resim var. Şu an 62 yaşındayım, hayatımın ne kadar devam edeceğimi bilmiyorum. Belki 20 yıl, belki daha az ya da çok. Kitap çıkarmak uğraştırıcı bir iş. Onun yerine resimlerime ve aileme vakit ayıracağım.
JP: Apollo 12 görevinden döndükten sonra, tekrardan Ay’a gitme gibi bir isteğin veya gitme ihtimalin var mıydı ?
Alan Bean: Kaç defa olursa olsun, Ay’a her zaman gitmek isterim. Döndükten sonra tabi ki böyle bir ihtimal vardı. Apollo görevleri ilk başta 20’ye kadar devam edecekti. Sonra bu sayı 19 ve 17’ye düşürüldü. Kendi kendime ‘Ben 12. görevde gittim belki bir şansım daha olur’ diyordum. Ancak olaylar farklı gelişti. SkyLab misyonu ortaya çıktı ve ben bu misyonda uzay aracı komutanı olarak görev aldım. Apollo görevleri beklenenden daha olumlu bir sonuç ile bitmişti. Bu görevler için çok fazla para harcandı ve çok fazla insan hayatını kaybetti… İnsanlar artık ‘Ay’a gidelim kaya getirelim. Ee ne var bunda ?’ sorularını soruyordu. NASA’da bu doğrultuda yeni bir hedef belirledi; Mars. Bu yüzden yen görevlere odaklandık. Uzay İstasyonu, çeşitli testler ve görevler. İnsanların yeni hedefleri, vizyonumuzu genişletti. Alan Bean, APOLLO 12 Tablosu
JP: Günümüzün politikası ve kültürü göz önüne alındığında; Başkan Bush’un Uzay İstasyonu hayali yakın gelecekte gerçekleşebilir mi ? Bu projenin şansı ne ?
Alan Bean: Bence çok yakın bir zamanda olumlu haberler olacaktır. Her şey paraya bağlı. Araştırma, kadro, teknik ve teknolojik gelişmeler… Her şey maddi güç ile orantılı. 15. yüzyılda buraya insanlar gelmeye başladı. Ardından koloniler, savaşlar, devrimler ve daha birçok şey. Bugün gelinen nokta da ‘Uzayda daha ne yapabiliriz ?’ soruları soruluyor. Ancak bunların hepsi para ile alakalı. Uzay İstasyonu yakın gelecekte inşa edilebilinir ama Mars görevleri hakkında bu kadar olumlu değilim. Eskiden, 21. yüzyıla girmeden Mars’a gidebileceğimizi düşünürdüm. Artık bu işin çok uzak olduğunu anladım. Ben göremesem de kim bilir belki çocuklarım Mars’tan görüntüler izleyebilir.
JP: Son olarak eklemek istediğiniz bir şeyler var mı ?
Alan Bean: İnsanoğlu git gide kendi gezegeninden uzaklaşıyor. Önce yörünge, ardından Ay ve şimdi de Mars. Sonrasında kim bilir belki de bilinmeyen gezegenlere gideceğiz. Yeni şeyler yaşanıyor ve bunu durduramayız. Bu gelişmelerin hızını bilemiyoruz; hangi zaman diliminde nereye gidebiliriz hiçbir fikrim yok… Uzay İstasyonu kurulacak ve araştırmalar devam edecek. Gelecek yıllarda nüfus hızla artacak ve daha genç beyinler ortaya çıkacak. Uzay İstasyonu’na tepkiler oluyor ama bence çok gereksiz. Onun sayesinde başka yerlere gidebiliriz. İnsanlar yeniliğe aç olmalı. Uzayda da durum değişmiyor. Kim ne derse desin dışarıda bir yerlerde şehirler kuracağız ve Mars… Eninde sonunda oraya gidilecek. Ben göremesem de çocuklarım veya torunlarım görecektir. Benim için sorun yok; bu iş sonunda olacak…




NOT: Alan Bean;1998, 2009 ve 2010 yıllarında resimlerinin de yer aldığı kitaplar yazmıştır. Öldüğü güne kadar Mars görevlerine aşık bir şekilde yaşamıştır…

Editör / Yazar: Kuzey Kılıç (@KuzeyGencc), Bu röportaj http://www.astrodigital.org/space/interviews.html sitesinden çevrilmiştir.

YORUMLAR

  • 0 Yorum