Bir erkek için sevişmek mi yoksa sarılıp uyumak mı?

Bu sorunun cevabı yüzde 99 falan sevişmektir herhalde… Hatta bu beklentide olan kadınlar da hatırı sayılır orandadır. Benim düşüncem de sevişmekten yana tabii ki. Tamam sarılıp uyumak da güzel ama sevişme şansı varsa tercih ondan yanadır. Bir de ruh haline göre de değişkenlik gösterir bu.

Bir erkek için sevişmek mi yoksa sarılıp uyumak mı?
16 Ocak 2018 - 18:09 - Güncelleme: 17 Ocak 2018 - 08:17
Gelin bir olay anlatayım size.

İlk olarak şunu söyleyebilirim ki duygusal olarak zayıf bir insan asla olmadım. Mantığım da her zaman ağır bastı. Gereksiz yere kendimi birilerine kaptırıp sefil olmadım yollarında. Olmayacağını bile bile kimsenin peşinden koşmadım.

O da şundan kaynaklanıyor. Çok çok önceden aşık olmuştum birisine. Yaşım da genç olduğu için o zamanlar aşka dair bütün betimlemeleri hissedebiliyordum vücudumda. Yok kafamda yıldızlar dönüyor, midemde kelebekler uçuşuyor, şuramda atlar koşuyor gibisinden boş beleş şeyler işte. 1 seneye yakın güzel de bir ilişkim oldu o kızla ama saçma sapan bir sebepten dolayı bitti. Bunun suçunu sadece karşı tarafa yükleyemem, benim de payım vardı kesinlikle.

Ama ayrılık sonrası süreçte tüm suç bendeydi. İstesem bu ilişkiyi devam ettirme şansı vardı elimde ama bunu istemedim. Gereksiz bir gurura büründüm. Mutsuz oldum aylarca. Kafamdan atmam 1 seneden fazla sürdü ama asla geri adım atmadım. Sonunda etkisinden kurtulmayı da başardım. Peki ne kazandım? Hiçbir şey.

O zamandan sonra bir daha hiç aşık olmadım. İlişkilerim oldu tabii ama en uzunu 3-4 ay falan sürdü. Sonunda belki de mutlu olabileceğim birçok fırsatı ise hiç başlamadan elimin tersiyle ittim. Belki biraz çaba harcasam mükemmel bir ilişkiye sahip olacakken çabalamadım. Sebebi de yıllar öncesine dayanıyor. O aşık olduğum kız için yapmadığım şeyleri ondan sonra tanıdığım kadınlara da yapasım gelmedi. Bugün bile tüm mutsuzluklarımın sebebi bundan kaynaklanıyor belki de. Hala kadınlar için ekstra bir çaba sarf etmiyorum.

Yavşak bir tip olmadığım için çok fazla kadın olmadı hayatımda. Hoşlandığım kadınlar oldu tabii ara ara. Kimisi girdi hayatıma. Kimisi gereğinden fazla kendini naza çekti ben uğraşmadım. Kimisi bana yüz vermedi. Ben de güçlü, gururlu erkeğim ya güya. Hiçbirinin peşinden koşmadım. Bu konularda kimseye karşı da zayıf görünmedim. (Sanki çok büyük meziyet amk)

Kimseye zayıf görünmedim ama ne varsa da içimde yaşadım. Gecenin sessizliğinde sabahlara kadar oturup kağıda bir şeyler karalayıp karalayıp sildim. Zaman zaman derin düşüncelere daldım. İçtim. Bazen çok fazla içtim. Zayıf düştüğümde de arkadaşlar koltuk çıktı. Ama köpek gibi aşık olduğum kişiye bile asla zayıf görünmedim. (Yeniden söylüyorum. İyi bok yedim amk)

20’li yaşların başında yaşadıklarım bunlar. Yaşıtlarım gününü gün ederken ben böyle triplere girmiştim o zamanlar. Şimdi atlattım tabii. Ama o zamanlarda bile yapmadığım şeyi şimdi de yapmıyorum. Kadınlarla gevşek gevşek konuşup istediğimi elde edene kadar yavşaklık yapmıyorum. Bu saatten sonra yapamam da. Sonuç: Yalnızım 

YORUMLAR

  • 0 Yorum