Bu köpek ülkeler aşıp nasıl evine döndü?
Sallanan kuyruk, kucağınıza atlamalar, yüzünüze yerleşen gülümseme ve mutluluk... Köpek sahibi olmanın ne olduğu hakkında sayfalarca yazılabilir ama geçenlerde bir köpek için ‘sahipli’ olmanın da ne olduğunu anlatan bir olay yaşandı
08 Mayıs 2016 - 11:49 - Güncelleme: 08 Mayıs 2016 - 11:51
Galler’de. 400 kilometre mesafedeki bir çiftliğe gönderilen Pero tam 12 gün sonra eski evine dönmeyi başardı.
Çimlere yatmış, güneşin keyfini çıkarıyor. Yorgun, belli. Ama bir yandan da huzurlu bir ifade var yüzünde. Kolay değil, uzun bir yoldan daha yeni dönmüş, hem de aç, susuz yürüyerek... Tanıştırayım: Pero. Galler’de, Ceredigion Vilayeti’nde yaşayan Alan ve Shan James çiftinin, 15 çoban köpeğinden biri. Geçen nisan sonunda sahipleri tarafından Cumbria’ya, yani 400 kilometre uzaklıktaki bir çiftliğe gönderildi. Ondan istenilen, koyunların güdülmesine yardımcı olmasıydı. Cumbria güzeldi, misti, yeni sahipleriyle de koyunlarla da arası iyiydi... Ama bir gün durup dururken ortadan kayboluverdi. Çünkü ev gibisi yok ve bu, köpekler için de geçerli.
Alan James, hayvanlarını kontrol etmek için evden dışarıya çıktığında, köpeğin yeni çiftliğinden kaçmasının üzerinden 12 gün geçmişti. Pero, üstü başı toprak içinde tam karşısında duruyordu. Bitkin ama sevinçliydi. James’lere göre Pero, hep çok utangaç bir köpekmiş. Ama sahiplerine duyduğu sevgi, onu korku dolu bir yolculuğa çıkmaktan vazgeçirememiş. Zaten James’ler de köpeklerinin bu sadakatinden etkilendi ve onu bir daha yanlarından ayırmamaya karar verdi. Hissettikleri suçluluk duygusu da cabası. Onlar “Belli ki köpeğimiz evine çok bağlıymış ama ne yazık ki biz bunu fark edememişiz” diyedursun, Pero şimdi evinde, diğer 14 köpek arkadaşıyla birlikte eskisi gibi huzurlu günler geçiriyor; hikâyesiyse, bir hevesle aldıkları köpeklerini bir süre sonra sokağa terk edenlere çok şey söylüyor.
TÜRKİYE’DE DE OLDU
Ordulu Mustafa Yılmaz, 2012’de fındık bahçesinde henüz 4-5 aylık yaralı bir köpekyavrusu buldu, Toni adını verdi. 2 yaşına gelen köpeği, arıcılık yapan bir yakınının istemesi üzerine ona vermeyi kabul etti. Toni, Ordu’dan Gümüşhane’nin Kelkit ilçesine arı kovanlarıyla yüklü kamyonetle gitti ama bir süre sonra Kelkit’ten kaçtı. Tam 10 gün sonra 350 kilometre yol yaparak kapısına dayandığı kişi, ilk sahibi Mustafa Yılmaz’dan başkası değildi. Yılmaz, köpeğinin bacaklarındaki yaralarından, Ordu’ya yürüyerek döndüğünü anlamış: “O nasıl ki 350 kilometrelik yolu yürüyüp döndü, bundan sonra onu kimseyle paylaşmayacağım. Bu da bize ders olsun.”
UZMANLAR BU DÖNÜŞLERE NE DİYOR?
Tamer Dodurka (İÜ Veteriner Fakültesi İç Hastalıkları ve Psikoloji Uzmanı,hayvan psikoloğu): Uzak mesafeden evlerine dönmek, kedi ve köpekler dışında, kuşlar, böcekler gibi birçok hayvanın başarabildiği bir olay. Nasıl yaptıkları konusunda hâlâ tartışmalar var. Genelde kabul edilen bir görüşe göre birçok hayvan etraftaki manyetik alanların haritasını çıkarabiliyor ve daha önce hafızasına kaydettiği bölgesini bu haritaya göre bulabiliyor.
Ali Yeşilırmak (Köpeği Max ile birlikte ‘Yetenek Sizsiniz Türkiye’ yarışmasının üçüncü sezon şampiyonu olan köpek eğitim uzmanı): Bu kadar uzak mesafe yol kat ederek evinin yolunu bulmak her köpeğin yapacağı bir iş değil. Bahsi geçen köpek bir çoban köpeği ve ilk görev yaptığı evinde ve çevresinde çok büyük bir araziye hakim olması onun için avantaj olmuş. Burada üç nokta ön plana çıkıyor: Birincisi, içgüdü. Güneyde olan ilk evinden görev için kuzeye bırakılan bir köpek ilk fırsatta güdüleri doğrultusunda güneye doğru yol yapmış. İkincisi, koku alma duyusu. Güdüleri onu doğru yöne yöneltmiş, evine yakın bölgeye geldiğinde koku duyusunun muhteşemliği devreye girmiş ve evini bulmasını sağlamış. Üçüncü konu da şans...
Çimlere yatmış, güneşin keyfini çıkarıyor. Yorgun, belli. Ama bir yandan da huzurlu bir ifade var yüzünde. Kolay değil, uzun bir yoldan daha yeni dönmüş, hem de aç, susuz yürüyerek... Tanıştırayım: Pero. Galler’de, Ceredigion Vilayeti’nde yaşayan Alan ve Shan James çiftinin, 15 çoban köpeğinden biri. Geçen nisan sonunda sahipleri tarafından Cumbria’ya, yani 400 kilometre uzaklıktaki bir çiftliğe gönderildi. Ondan istenilen, koyunların güdülmesine yardımcı olmasıydı. Cumbria güzeldi, misti, yeni sahipleriyle de koyunlarla da arası iyiydi... Ama bir gün durup dururken ortadan kayboluverdi. Çünkü ev gibisi yok ve bu, köpekler için de geçerli.
Alan James, hayvanlarını kontrol etmek için evden dışarıya çıktığında, köpeğin yeni çiftliğinden kaçmasının üzerinden 12 gün geçmişti. Pero, üstü başı toprak içinde tam karşısında duruyordu. Bitkin ama sevinçliydi. James’lere göre Pero, hep çok utangaç bir köpekmiş. Ama sahiplerine duyduğu sevgi, onu korku dolu bir yolculuğa çıkmaktan vazgeçirememiş. Zaten James’ler de köpeklerinin bu sadakatinden etkilendi ve onu bir daha yanlarından ayırmamaya karar verdi. Hissettikleri suçluluk duygusu da cabası. Onlar “Belli ki köpeğimiz evine çok bağlıymış ama ne yazık ki biz bunu fark edememişiz” diyedursun, Pero şimdi evinde, diğer 14 köpek arkadaşıyla birlikte eskisi gibi huzurlu günler geçiriyor; hikâyesiyse, bir hevesle aldıkları köpeklerini bir süre sonra sokağa terk edenlere çok şey söylüyor.
TÜRKİYE’DE DE OLDU
Ordulu Mustafa Yılmaz, 2012’de fındık bahçesinde henüz 4-5 aylık yaralı bir köpekyavrusu buldu, Toni adını verdi. 2 yaşına gelen köpeği, arıcılık yapan bir yakınının istemesi üzerine ona vermeyi kabul etti. Toni, Ordu’dan Gümüşhane’nin Kelkit ilçesine arı kovanlarıyla yüklü kamyonetle gitti ama bir süre sonra Kelkit’ten kaçtı. Tam 10 gün sonra 350 kilometre yol yaparak kapısına dayandığı kişi, ilk sahibi Mustafa Yılmaz’dan başkası değildi. Yılmaz, köpeğinin bacaklarındaki yaralarından, Ordu’ya yürüyerek döndüğünü anlamış: “O nasıl ki 350 kilometrelik yolu yürüyüp döndü, bundan sonra onu kimseyle paylaşmayacağım. Bu da bize ders olsun.”
UZMANLAR BU DÖNÜŞLERE NE DİYOR?
Tamer Dodurka (İÜ Veteriner Fakültesi İç Hastalıkları ve Psikoloji Uzmanı,hayvan psikoloğu): Uzak mesafeden evlerine dönmek, kedi ve köpekler dışında, kuşlar, böcekler gibi birçok hayvanın başarabildiği bir olay. Nasıl yaptıkları konusunda hâlâ tartışmalar var. Genelde kabul edilen bir görüşe göre birçok hayvan etraftaki manyetik alanların haritasını çıkarabiliyor ve daha önce hafızasına kaydettiği bölgesini bu haritaya göre bulabiliyor.
Ali Yeşilırmak (Köpeği Max ile birlikte ‘Yetenek Sizsiniz Türkiye’ yarışmasının üçüncü sezon şampiyonu olan köpek eğitim uzmanı): Bu kadar uzak mesafe yol kat ederek evinin yolunu bulmak her köpeğin yapacağı bir iş değil. Bahsi geçen köpek bir çoban köpeği ve ilk görev yaptığı evinde ve çevresinde çok büyük bir araziye hakim olması onun için avantaj olmuş. Burada üç nokta ön plana çıkıyor: Birincisi, içgüdü. Güneyde olan ilk evinden görev için kuzeye bırakılan bir köpek ilk fırsatta güdüleri doğrultusunda güneye doğru yol yapmış. İkincisi, koku alma duyusu. Güdüleri onu doğru yöne yöneltmiş, evine yakın bölgeye geldiğinde koku duyusunun muhteşemliği devreye girmiş ve evini bulmasını sağlamış. Üçüncü konu da şans...
YORUMLAR