Cezaevlerinde Günlüğü 6 liraya işçilik

Adalet Bakanlığı’na bağlı hapishane işyurtları tarımsal üretimden tekstile, hayvancılıktan el işi sanatlarına, mobilyadan yangın tüpü imalatına kadar çok geniş bir alanda üretim yapıyor.

Ancak günlüğü 7 liraya, uzun saatler çalıştırılan hükümlüler hem çalışma şartlarından hem de aldıkları yevmiyeden şikâyetçi.

İş yurtlarında çalışan hükümlülerin hizmet alan kişilerle konuşması yasak. Ancak sesini duyurmaya çalışan bir hükümlü, “Bizi ayda 120-130 liraya köle gibi çalıştırıyorlar” derken “Sabah beşte uyanıyoruz. altı buçukta cezaevinden yola çıkıyoruz. Sonra sekizde işbaşı yapıyoruz. Akşam beşe kadar tüm gün çalışıyoruz. Akşam cezaevine döndüğümüzde yorgunluktan hemen sızıyoruz”ifadelerini kullanıyor.

Cezaevlerindeki denetimin ise göstermelik olduğunu ve kaldığı cezaevinin fiziki koşullarının çok kötü olduğunu belirten mahkûm, “Kaldığımız yerleri görseniz acırsınız. Paslı dolaplarda sakladığımız yiyecekleri tüketiyoruz” diye konuşuyor.

Bir başka iş yurdu restoranında çalışan hükümlü ise, “Normalde çalışma günümüz beş. Ama buna uyulmuyor. Buradan çıkıp cezaevine geçtiğimizde hep yeni işler veriliyor” derken, ekstra işleri yapmadıklarında cezaevi yönetiminin psikolojik baskısıyla karşılaştıklarını anlatıyor.

Hükümlülerin hafta sonu çalışmasının yasak olduğunu, buna rağmen hafta sonları çalıştırıldıklarını belirtip, “Eğer buna direnirsek bizi kapalıya göndermekle tehdit ediyorlar” diyor. Hasta oldukları zamanlarda çalışmama haklarının olduğunu ama cezaevi doktorlarının dinlenme vermediğini aktaran mahpus, “Zaten doktorlar da kendi adamları. Revire çıktığımızda ya ilgilenmiyorlar ya da ‘bir şeyin yok’ diye bizi kovalıyorlar” diyerek yaşadıklarını özetliyor.