Şifa orucu organları temizliyor 3 hafta 10 gün neler yapılacak?

ŞİFA ORUCU NEDİR?

Bedenin kendi kendisine şifa vermenin keşfedilmesi diyebiliriz. Aslında bu şifa orucu insanlık tarihi kadar eski neredeyse. Modern tıppın alanına girişi Hipokrat’la başlıyor; O 3 günlük bir şifa orucundan yana. Ancak bunu daha uzun tutanlar var. Mesela İbn-i Sina üç hafta ve daha üzeri şifa orucu yaptırıyorduş. 

Modern tıpla birlikte bu yöntem tarihe karışmış ama 19’uncu yüzyıl sonunda tekrar ortaya çıktı. Ve çok yaygın kullanılan bir metod. Hastalık tedavisinde kullanıldığında minimum 3 hafta, sağlıklı insanların yaptığı ise 10 günlük bir süreç. Farklı metodları var.

Kitabın konusu olan ‘Buchinger’ şifa orucu nedir? 

1920’den beri uygulanan, şu an da birçok ülkede oldukça yaygın şekilde yararlanılan bir metod. Toplamda 10 gün sürer. İlk gün şifa orucuna hazırlık günüdür. Meyve ve sebzelerle hafif bir beslenme programı uygulanır. Sonra beş gün tam oruç günü olarak geçer. Bu beş günde su, bitki çayları, meyve suları ve sebze suyu çorbaları içilir. Asla katı bir şey tüketilmez ve günlük 250 kalorinin üzerine çıkılmaz. Son dört gün ise orucu bozmak ve vücudu tekrar normal düzenine alıştırmakla geçer. Yani, toplamda tutulan oruç beş gün aslında.

Neden buna ihtiyacımız var? 

Bu kapsamlı bir şekilde sizi yenileyen bir şey. Organlarınızı dinlendirmek ve yenilemek istiyorsanız, bağışıklık sistemlerinizin yenilenmesini istiyorsanız, yaşlılığa karşı kendinizi korumak istiyorsanız, vücudunuzdaki toksinlerden arınmak istiyorsanız…Şifa orucu fiziksel, duygusal ve zihinsel olmak üzere üç boyutlu bir süreçtir. Demin saydıklarım işin bedensel boyutu.

Beden ön planda olsa bile, bu işin psikolojik, sosyal ve spritiüel boyutu da var. Bedeninizin şifa gücünü görüp, bedeninizle tekrar ilişkinizin güçlenmesini sağlamak, belirli kısırdöngülere girmiş insanların, bunlara veda etmesini sağlıyor.

Nedir bu kısırdöngüler? 

Bu iyi kötü hepimizde olan şeyler: Az uyuyoruz, gereğinden fazla yiyoruz, fazla çalışıyoruz, insanlarla gereğinden fazla iletişim halindeyiz.

Yani gereksiz şeyleri fazla, gerekli şeyleri de az yapıyoruz. Bu hayatın getirisi. Bu kısırdöngüler yeniden değerlendiriliyor bu süreçte. Bir de maddeden bağımsızlaşıyorsun. Maddeyi sorgulamaya başlıyor insanlar: “Ben yemek gibi en zaruri bir şeyi hayatımdan çıkardığıma göre, daha neleri çıkarabilirim”i sorgulamaya başlıyor insanlar. “Benim acaba bu kadar fazla ayakkabıya, elbiseye ihtiyacım var mı” nın tartışması başlıyor. Bu psikolojik boyutu. Spiritüel boyutta ise “ben kimim, niye geldim, yolculuk nereye gidiyor” gibi varoluşsal sorgulamalar oluyor. Bu, tabii herkes için geçerli değil.