SİSİFOS (SİSYPHUS)

Sisifos;  tanrılar  tarafından  lanetlenip  cezaya  çarptırılmış  ilk  insanoğludur  mitolojide.

 'Tanrılar  Sisifos'u  bir  kayayı  durmamacasına  bir  dağın  tepesine  kadar  yuvarlayıp  çıkarmaya  mahkum  etmişlerdi.  Sisifos  kayayı  tepeye  kadar  getirecek,  kaya  tepeye  gelince   kendi  ağırlığıyla  yeniden  aşağı  düşecekti  hep..Tanrılar  böylelikle,  yararsız  ve  umutsuz  çabadan  daha  korkunç  bir  ceza  olmadığını  düşünmüşlerdi.

Sisifos;  zorluklarla  büyük  çabalarla  zirveye  taşıdığı  bu  kayanın  bir  kaç  saniye  içinde  aşağıya düşüşüne  bakar  yeniden  çok  büyük   çilelerle    hedefin  yolunu  tutardı.

Homeros'a  göre  Sisifos  ölümlülerin  en  bilgesi,  en  akıllısı idi.

Albert  Camus ise  şöyle  yorumlar  bunu.  'Böylesine  taşlarla  didinen  bir  yüz  taşın  ta  kendisidir.  İnsan,  anlamsızlığa  ve tüm  baskılara rağmen  yaşamı  yenmek  zorundadır.  Kahraman:  bilinçlidir.  Her  şeyin  tükenmediğini,  tüketilmediğini  öğretir  bizlere.  Sisifos'un  sessiz  sevinci'de  bundandır.

Kimi  günlerde  dönüş  acı  içinde' de,   sevinç içinde de  geçebilir.  

Yeryüzünün  görüntüleri  us'a  fazla  takıldığında,  insanın  yüreğinde  keder  yükselir  'kaya gibi  dayanıklı'  dediğimiz  insanın  yenilgisidir  bu!

Onun  içindir'ki  Sisifos  bilinçlidir.'

 

  Sisifos;  bıkmadan  usanmadan  denileni  yaparken  mücadele  ile  yaşanacağını  biliyordu.  

Bazı  görüşlere  göre 'de; ' Sisifos  yenilir  ve  acı  çekmeye  devam  ederse  bu  tanrıların  zaferi  olur,  ancak  o  direniş  gösterirse  zafer  onundur.

 

  Yani;  var  oluş  kavgası  kendi olma,  ya da olamama  kavgasıdır. (Kierkegard)

Siz  hiç  var  oluş  kaygısına  girdiniz'mi?

Girin!  Kişinin  kendisi  olma  durumu  özgürlüklerin  en  güzelidir  zira.

 

Sevgilerimle.