Sessiz ve Issız…

27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü’nü geride bıraktık. Bu sezon perdeler kapalı, salonlar seyircisiz

kaldı. Her yıl kutladığımız birçok Atölyenin, Sanat Kurumunun etkinlikler planladığı 27 Mart bu sene

geride bıraktığımız senelere göre oldukça farklıydı. Usta Sanatçılarımız, tiyatroya gönül veren herkes

elbette ki 27 Mart Tiyatrolar Gününü unutmadı.

Sanat, şu sıralar Sosyal Medyada desek yeridir. Birbirinden değerli sanatçılar Sanat Severleri sosyal

medya üzerinden sanat ile buluşturmaya devam ediyor. Kimi Müzisyen canlı yayın aracığıyla mini

konser tadında şarkılar söylemeyi tercih ederken, kimi de sosyal medya üzerinden “Roman Okuması”

yapıyor. Duyarlı sanatçılarımız sayesinde Sanat durmuyor. Corona (Covid-19) sebebi ile kültür sanat

kurumlarının kapalı kalma süreleri uzatıldı. Tabi ki önce insan sağlığı diyoruz. Nasıl geçerse geçsin bu

seneki 27 Mart biraz sessiz geçti. Böyle hissetmemin sebebi her yıl 27 Mart haftası geldiği zaman

çoğu Sanat Kurumunun ve Atölyelerin etkinlik düzenlemesidir. Oyunculuk eğitimi aldığım kurumda

her yıl 27 Mart Tiyatrolar Haftası için birden fazla oyun çıkarılır, bütün hafta boyunca oyunlar tekrar

tekrar ücretsiz olarak seyirci ile buluşur.

Perdelerin kapalı kaldığı, tüm Dünya’nın durduğu zamanlar elbette ki geçecek ve gidecek hepimiz

kaldığımız yerden bir şekilde hayatımıza devam edeceğiz. Şu dönemde sadece biraz sabır ve dikkatli

olmak gerekiyor. Şuanda önümüzde duran büyük resme uzaklaşıp geniş planda baktığımızda, bir

Ülkede Sanatın ve Bilimin ne kadar değerli olduğunu görüyoruz.

Bütün bir hafta boyunca arka arkaya gelen önlemleri herkes gibi ben de ilgiyle yakından takip

ediyorum. Özel kurumlarda çalışan çoğu insan evden çalışırken, çoğu insan da işe gidip gelmeye

devam ediyor. Kargo şirketleri, elemanlarını dip dibe hiçbir önlem almadan çalıştığı haberi ve bunun

gibi haberler gözümün önünden gitmiyor. Bunları görmek çok üzücü. Şu sıralar aklımda sürekli “Bir

an önce bitmesini istediğimiz bu salgın için alınan önemler yeterli kalıyor mu?” sorusu var. Dünya‘da

birçok ülke hızlıca kontrol altına almak adına sokağa çıkma yasağı getirirken, biz neden bu kadar geç

kalıyoruz anlayabilmiş değilim. Herhalde değerli büyüklerin bir bildiği vardır diyelim. Maalesef

gözümüzün önündeki geç kalan ülke örneklerine baktığımızda, görünen köy de kılavuza ihtiyaç

duyulmuyor. Daha fazla can kaybı yaşanmadan bir önce Ülkem ve Dünya adına bu virüsün bitmesini

diliyorum. Hayatını kaybeden Ülkemin tüm insanlarına Allah’tan Rahmet… Ailelerine sabır, tüm

hastalarımıza şifa dilerim. Tüm Sağlık çalışanlarımızın, emeklerinden dolayı bin teşekkür…

Yepyeni temiz, sağlık dolu bir Ülkeye bir an önce kavuşmak dileğiyle. Sevgiyle, Sağlıkla kalın…

Sevgilerle,

Merve ÖZGÜNEŞ

OYUNCU