ifade özgürlüğü, bireysel yaşama saygı, nitelikli eğitim, insanca bir gelir için ikinci turda oy kullanmanın hayati önem taşıdığını, ilk turdaki sonucun kapanmayacak bir ara olmadığını mutlaka aktarmamız gerekiyor

14 Mayıs seçim sonuçları konusunda, onlarca ayrı perspektiften onlarca yazı yazıp değerlendirme yapmak mümkün. Benim önceliğim gençler. Hiçbir şeyin beni, gençlerin umudunun kırılması, hayallerinin örselenmesi kadar ilgilendirmediğini fark ettim. Pazar akşamından bu güne dek geçen sürede gözleri kızarmış, yüzü düşmüş, suskunlaşmış, konuştuğunda, artık sadece yurtdışı iş ilanlarına bakacağını söyleyen çok sayıda genç erkek, genç kadın görmek kalbimi ağrıttı.

Henüz oyların ittifaklara göre dağılımındaki yaş grupları kırılımını bilmiyoruz. Bununla birlikte -kişisel olarak tanık olduğum- düşkırıklığına uğradığını ifade eden gençlerin, mevcut iktidarın hem Cumhurbaşkanı hem de TBMM kompozisyonu açısından değişmesini isteyenler olduğunu belirtmeliyim.

Şu mesaj, (adı bende saklı) mail kutuma düşenlerden yalnızca biri:

"Sevgili Çiğdem Abla, size abla diyorum çünkü, 2 gündür dünyam karardı ve tutunacak bir dal arıyorum. O kadar ümitliydim ki bu secimden anlatamam... Yılllardır bu ülkeden gitmek istiyordum ama sandığa giderken dedim ki 'bu sefer olacak ve özgürlüğümüze kavuşacagız" . Ama 2 gündür o kadar karamsarım ki çünkü kazanamayağız. Biz gencler olarak sahipsiz bırakıldık. Bu ülkeye dair bütün ümitlerim yok oldu. Ve maalesef 2. Turda sandığa gitme gereği bile duymuyorum. Çevremde böyle düşünen çok fazla insan var ve gençlerin yüzü artık gülmüyor.

Üniversite yıllarımdan beri sizi takip eder ve yazılarınızı okurum. Ben de gazetecilik bölümü mezunuyum. İyi ki sizin gibi gazeteciler var. Saygılarımla... 

* * *

Tanıdığım çok yetenekli gencecik bir genç kadın, hayalini kurduğu profesyonel müzik yaşamını bu seçimlere bağlı olduğunu, ikinci turda da sonucun değişmemesi halinde hoyrat örneklerini bildiğimiz müzik ve eğlenceye yönelik baskıcı siyasal tutumun süreceğini ve ne yapacağını bilemediğini anlattı.

Gençlerin yüzü gülsün

Gençlerin önemli bir kısmı, yaşları gereği çevrelerinde görüp izledikleri yetişkin insanlar, yıllanmış politikacıların sahip olduğu deneyimlere sahip değil. Onların artlarında bıraktığı; hatalar, başarılar başarısızlıklarla dolu bir geçmiş, inişli çıkışlı ya da istikrarlı fark etmez, iş yaşamları yok. Ne ittifak hesaplarına aşinalar, ne inceltilmiş ayak oyunlarına ne de profesyonel ilişkiler içindeki adına strateji dedikleri "olmadığımız gibi görünelim" oyunlarını.

Tam da bu nedenlerle seçim sonuçlarının orta yaş ve üzeri insanlar üzerindeki etkisi ile gençler üzerindeki etkilerinin aynı olmasına ne imkan var ne de ihtimal. Ne zaman biteceği belirsiz bir sıkışıklık, sürekli yol parası düşünme, sürekli yiyecek içecek bir şeyler ile ulaşım kartı arasında tercih yapmak zorunda kalmak, bu nedenle en doğal hakları olan sosyalleşmenin lüks haline gelişi. liseden hallice üniversite ortamlarında, dar gelirle aile koşulları içinde başarma zorunluluğu, yetememe, yetişememe hali.. Yüz binlerce karbon kopyası bulunan bu tablonun, en enerjik çağındaki bir genç için ne kadar yıpratıcı olduğunu yeterince görebiliyor muyuz? 40 yıla yakındır gazetecilik yapan biri olarak kendimi kattım içine ama asıl soru politikacılara tabii.

Pazar akşamı ve ertesi gün milyonlarca seçmenin ihtimal ki tek nabız gibi hissettiği büyük ağırlığın önemli kısmını gençlerin yaşadığı düşkırıklığı oluşturuyor.

Kadın düşmanlığı canavarca hislerle işlenmiş cinayetlerle tescilli bir siyasi hareketin sempatizanları Meclis'te, milli eğitim sistemini resmen dinselleştirme demeçlerini şimdiden verenler Meclis'te. Listeyi kamu kaynaklarına babalarının malı gibi bakan yenileri ekleyebiliriz. Bu tablo gençlerin moralini bozmuş olabilir. Onların umutlarını tazelemek, 28 Mayıs'ta sandık başına gitmekten vazgeçmemelerini rica etmek, ifade özgürlüğü, bireysel yaşama saygı, nitelikli eğitim, insanca bir gelir için ikinci turda oy kullanmanın hayati önem taşıdığını, ilk turdaki sonucun kapanmayacak bir ara olmadığını mutlaka aktarmamız gerekiyor.

Gençler yaşamın kaynağı. İnsanca, renkli, eşitlikçi, sandviç ile metro parası arasında tercih yapmak zorunda kalmadıkları, kitap fiyatı düşünmeyecekleri, öğrenim gördükleri alanda liyakatle "torpil" aramak zorunda kalmadan başlayacakları bir işi çok hak ediyorlar.

Bunun için de onların umudunu yeşertmek şart.
 

Çiğdem Toker

@cigdemtoker[email protected]