Bekir Coşkun yazdı Eşek duruşu…

Tavşan duruşu:

Tavşan kaçmak için bahaneye bakar… Bir küçük tıkırtı dahi duyduğunda kemirmekten vazgeçip arka ayaklarının üzerine dikilir, kulak verir, durumu kollar…

Çenesi durur “Bir şey söyle“ desen kıpırdamaz…

Kaçmak ile otlanmaya devam etmek arasındaki karar verme anıdır o…

Biz buna “Tavşan duruşu“ diyoruz…

“Ne kokar, ne bulaşır” dememiz ondandır…

H

Tilki duruşu:

Bunun aslı “tilki uykusu”dur…

Tilkinin hırsızlık yaparken yakalandığında başvurduğu bir duruştur…

Uyuyor numarası yapar… Yakalayan onun bayıldığını ya da öldüğünü düşünür, gevşer… O alttan alttan durumu kollar… Düşmanı iyice gevşediğinde ve dikkatini başka yere verdiğinde bir anda fırlar…

O uzaklaşırken, arkasından “Bana bak…” dersin…

*

Katır duruşu:

Ünlü bir duruştur…

Gemideki topçu katırlarına yem verilirken boru çalarlardı… Bir gün yem bitti… Acıkan katırlar tepinmeye, huysuzlanmaya, geminin dengesini bozmaya başladılar…

Bunun üzerine komutan emir verdi, borucu arada yem borusunu öttürdü…

Her boru öttüğünde katırlar bir süreliğine sakinleşip durdular ve yem beklediler…

Sonra ne oldu bilmiyorum…

Hep aç kaldıkları kesin…

*

Eşek duruşu:

Zor zamanlarda, zor yerden geçmesi gerektiğinde gösterdiği duruştur…

Asla bir adım atmaz…

Çek, ittir, yırtın, kıpırdamaz…

Yalvar, yakar, durumu anlat, “bak sen adım atmadıkça o koca yükün altında öyle kalacaksın azizim” de…

Yürümez…

“Yapılacak bir şey yok mu, eşeklikten vazgeçmez mi?” diyeceksiniz…

Var:

Öne değil arkaya ittirin, öne gider…

İleri ittirirseniz, arkaya…

*

Şimdi bakın çevrenize…

Kim kimdir?..