Ne okuyabiliyorum ne yazabiliyorum.

Kırığın ağrısı beynimde zonkluyor.

Ama not almadan da duramıyorum.

Birden kulağıma çalınan o ses: 

Omuzlarının üstünde

o başlar da

kalmayacak!

Dehşete kapılıyorum.

Bu zamanlar ne zaman, nasıl bitecek?

Yoksa hiç bitmeyecek mi?

Yoksa zamanın ruhu mu Erdoğan'ın irkiltici sesinde yankılanan?

Bir başka uğultu yükseliyor.

Akıl alır gibi değil.

İçişleri Bakanı Soylu'nun sesi bu, Rıza Türmen'in T24'deki yazısından yükseliyor.

Not alıyorum.            

Kültürel terörizm...

Sayın Soylu bu kavrama açıklık

getiriyor:

"Sözde kadın hakları...

Sözde insan hakları...

Sözde barış...

Ve sözde ekolojik çevre…

Bunların hepsi giydirilmiş, örtü

haline getirilmiş."

Kimin tarafından?

Terör örgütleri tarafından...

Başka bir deyişle:

Barıştan, insan haklarından,

kadın haklarından, ekolojik haklardan                   

söz ediyorsanız, teröristsiniz.

Yoksa, savunduğum ne kadar değer varsa çöküyor mu?

Ya da çoktan çöktü mü?

Yalnız Türkiye'de değil, Batı'da da büyük bir çöküşe mi tanıklık ediyoruz?

Münih'teki uluslararası bir konferansın başlığı şöyleydi:

 BATISIZLIK!

İngilizcesi Westlessness...

Her taraftan yükselen milliyetçilik, popülizm, ırkçılık, demokrasi ve liberal değerler düşmanlığında Batı değerleri gün geçtikçe boğuluyor mu?

Böyle bir memlekette, böyle bir dünyada yaşamak hüsran değilse nedir?

Beynim zonkluyor.

Ama elim yine de not defterime uzanıyor.

Belki ağrının üzerine çıkıp bir kaç satır yazarım.

T24'de Gökçer Tahincioğlu'nun şu satırları ürkütücü: 

Sputnik’in Ankara çalışanlarına

yapıldığı gibi, gazetecilerin kapı

numaraları bazı çetelere verilmeye

başlandı.

"Duyarlı yurttaşlar" denilen duyarlı

hale getirilmiş kalabalıklar

gazetecilerin kapılarına kadar gelmeye

başladı. 

Yanlış okumuyorsunuz.

Bugünün Türkiye'sinde yaşanmakta bunlar.

Tarih, 29 Şubat 2020.

Rus haber ajansı Sputnik'in Türkiye

servisinde çalışan 3 gazetecinin

evlerine, kimliği belirlenemeyen bir

grup tarafından saldırı girişiminde  

bulunuldu.

Ankara'da, saat 22.30 civarında,

Sputnik'in Türkiye servisinde çalışan üç

gazetecinin evlerine, 15-20 kişilik

gruplar tarafından saldırı girişimi oldu.

"Şehitler ölmez vatan bölünmez"

sloganları atan gruplar, Sputnik'te

çalışan gazetecilerin isim ve soy

isimlerini söyleyerek, "Şehitlere karşı

propaganda yaptın mı?" sorusunu

iletti.

Dehşet verici değil mi?

Gazetecilik suç değildir diye bağırıyoruz.

Değişen bir şey olmuyor.

İktidar sahiplerine ters sorular yöneltmek bile çoktan beri vatan hainliği sayılabiliyor.

Hapse atılan gazeteci sayısına gelince...

Gün geçtikçe çoğalıyor. 

5 Mart 2020

Odatv Haber Müdürü ve yazar Barış Terkoğlu,

muhabir Hülya Kılınç tutuklandı.

Odatv'ye erişim engeli getirildi.

6 Mart 2020

OdaTV Genel Yayın Yönetmeni Barış Pehlivan tutuklandı.

8 Mart 2020

Yeniçağ gazetesi yazarı Murat Ağırel,

İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliği'nce tutuklandı.

Yeni Yaşam gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Ferhat Çelik ve Yazı İşleri Müdürü Aydın Keser tutuklandı.

Aklıma bir kitap takılıyor.

Nazi Almanyası'nı, 1930'ları anlatan Bir Alman'ın Hikayesi (İletişim Yayınları).

Kitaplığıma uzanıp sayfalarını karıştırıyorum.

Altını çizdiğim bir cümle:

Benim yaşadığım dünya çözülüyor,

yok oluyor,

görünmez hale geliyor.

(...)

Bu genel havayı bir dereceye kadar

kendinden uzak tutabilirdi insan,

pencerelerini hava geçirmez hale   

getirip kendi özel hayatının

kuytuluğuna çekilebilirdi.

(...)

Ben gidiyorum memleketten...

Benim bir yere gideceğim yok.

İnandığım değerleri sonuna kadar bu memlekette savunmaya devam edeceğim.

Nokta.

Desen: Selçuk Demirel

Hasan Cemal

[email protected]