Didem Civici yazdı Kadın Olmak

Bir yanda kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıyorum, diğer yanda feminen bir kadın olarak aşkı arıyorum... aşkı kaybetmekten korkuyorum.. kahroluyorum.

Sonra özgürlük sancıları geliveriyor. Boğuluyorum. Yalnız olmak istiyorum. Ancak yalnızlığa kanat açarsam ve kendim olursam eşimin benden uzaklaşmasından korkuyorum.. beni sevmemesinden.. benden soğumasından..

Sürekli tetikte olmak zorunda mıyım?

Dişiliğimi sunmadığımda dikkati "dışarıya" gidecek diye aklım çıkıyor bazen.

İtiraflarımdan korkuyorum.

Yazmaktan.

Bu yazdıklarımın duyulmasından.

Gururum sarsılıyor. "Az" görülmekten ölümüne korkuyorum.

Kadın olmak zor geliyor. Üstüne üstlük kadınlara vahşiliği ve doğallığı anlatırken.. her şey daha da zor geliyor bazen.

Tüm bunlar kahrediyor içimi. Bulanıyorum. Dağılıyorum.

İşte tam o dağılma ânı... İÇSEL BİR KARMAŞA...KAOS..DRAM..ÖLÜM.......

İçimdeki o muazzam feminen bu ölümden besleniyor.

Derin bir nefes alıyorum: "Ben buyum."

Ben, karmaşası, kaosu, ölümü, dramı, kıskançlığı, kaprisi ve tüm karanlığıyla kalbimi açmaya cesâret ediyorum.

İşte o ân tüm kainat titriyor, sarsılıyor ve kanayan bir gül yükseliyor göğe..

Bana alan tutan, beni kollayan, beni hisseden, bana kulak veren ve beni önemseyen erkeğimi karşımda buluveriyorum.

Gözleri kapkaranlık..

Elleri kan içerisinde..

Kalbinin yerinde karanlık bir boşluk..

"Buradayım," diyor. "Her neyin varsa göster bana kadın!"

İçimde nefret yok. Derin bir aşk ve teslimiyet...

Ellerim kan içerisinde..

Bulandığım kan, nefes ateşim gibi..

Her neyim varsa akıtıyorum boşluğa.. hiçliğe.. ER olana..

Her şeyimi kaybettiğimi düşündüğüm an karanlığım bana güç veriyor. Maskülen canlanıyor.. içime akıyor..

Dişiliğimi sunmakta tereddüt ettiğim anlar beliriveriyor aklımda.

"Ah," diyorum.. "Dişi gücümü sunmadığım her an, hayata kendimi sunmadığım anlar. Hayat beni besliyor ve ben hayatı besliyorum. Kalbimle, aşkımla, kadınlığımla, gücümle, parıltımla, güzelliğimle ve karanlığımla.."

Gözlerini görüyorum o ân.. derin bir huzur ve ışık dolu.

Ben, kadın olmayı hatırlıyorum.

Ve ben, erkek olmayı hatırlıyorum.

 

Aşkla...

 

Didem Çivici