'' Canım benim, bilir'misin ''canım'' dediğimde içimden canımın çıkıp sana doğru koştuğunu duyarım hep''.
Günde dört paket sigara içip, sigara içilmiş mekanlardan uzaklaşan büyük bir şairdi o. Hayatı boyunca hep acı çekti ama; '' Acı çekmek' de bir yerde sevda gibidir''.
Türkçeyi en iyi kullanan şairlerden biridir Ahmed Arif. Pek çok şairi severdi ama, Nazım onun için bir başka idi. '' Bir Nazım sarhoşuyum, ezbere canımı verebilirim'' diyecek kadar.
Titizlikle yazardı şiirlerini. Kimi zaman on yıl ve daha fazla bekleyip; ''Ben şiirleri çok bekletirim. Öyle kalsın...Damıtılsın''.
Büyük bir aşkla yazdığı şiirleri çok saygı duyduğu sevdiği Orhan Veli dinler, Cahit hüngür hüngür ağlardı. Hep gece yazardı şiirlerini ve şöyle derdi. ''Ben çocukluğumdan beri gece rüyamda şiir okurum, mısra söylerim''.
Bu şiirlerden biri ise,
''Alnımızın aklığında puşt işi zulüm
Ve canım yarı geceler
Çift kanat kapılarına karşı darağaçları''.
''Sevdi, dayak yedi, savaştı, işkencelerden, hapishanelerden ve daha nice kalleş oyunlardan alnı ak çıktı''.
Tek şiir kitabı ''Hasretinden Prangalar Eskittim'' ile yayın hayatını derinden etkileyen Arif, büyük aşk duyduğu Leyla Erbil'e asla kavuşamadı.
''Nicesin yine? Beyninde'mi, yüreğinde'mi başka bir yerinde'mi nerende ise o inat yönünü yaratan dokuları öpmek isterim''
Sevgilerimle.
YORUMLAR