Eski Mısır'a Göre İnsan Ruhunun Dokuz Parçası Nedir?
Arkeolojik bulgular eski uygarlıklara dair farklı bilgilerle doludur.Dünyanın en farklı ve özgün uygarlıklarından birisi olan Mısır’da bilim insanlarının da ilgisini çeken bir çok farklı bilgi bulunuyor.
25 Ekim 2017 - 22:42
Ruha dair araştırma yürüten bilim insanları Mısır’da bahsedilen insan ruhunun dokuz parçası nedir konusunda detaylı bir incelemede bulundu.
Antik Mısır inanışına göre bir kişinin ruhu dokuz ayrı parçadan oluşuyor. Tek bir bedende toplanan bu ruhun birçok farklı yönleri bulunuyor. Birçok eski kültür ve dinler ruh kavramına inanıyor ve bunun geçerli olduğunu savunuyor.
Vedik veya Veda gelenekleri açısından ruh, doğası gereği, fiziksel bedenden farklı olan ve kendi bilincine sahip olan bir varlık halidir. Bu sonsuz varlık hali doğmuyor, ölmüyor, başlangıcı ya da bir sonu yok.
Bu bakımdan bilimin belirli sınırları vardır. Fiziksel ve maddi olguları inceleyebilen bilim spritüelfenomenleri incelemekte zorlanmaktadır.
Bunun sebebi ise bu fenomenlerin doğasının fizikten farklı olmasıdır. Eski kültürlerde insan ruhunun yapısı ayrıntılı olarak açıklanmakta ve dünyadaki en eski uygarlıklardan birisi olan Mısır’da insan ruhunu anlatan son derece ilginç kavramlar bulunmaktadır.
Mısırlılara göre insan ruhu dokuz bölümden oluşuyordu. Bunlar; Ren, Ka, Ba, Shuyet, Jb, Sahu, Akh, Khat ve Sechem’dir. Bazı dönemlerde Mısır’da ruhun beş parçadan ya da yedi parçadan oluştuğu da söylenmiştir.
Ancak genel itibariyle ruhun dokuz bölümden oluştuğuna inanılmaktadır. İnsan ruhuna ek olarak bedensel parçaların toplamını oluşturan Ha-Haw olarak adlandırılan bir parça daha bulunmaktadır.
Bu parçaları incelemek gerekirse;
Jb (kalp): Mısırlılara göre ruhun çok önemli bir parçasıdır. Mısırda çocuğun annesinin kalbinden bir damla kan olduğuna inanılıyordu. Aynı zamanda kalp öbür dünyanın anahtarıydı.
Shuyet (Gölge): Eski Mısır inanışında gölge bir insanın temsil ettiği şeyin özetiydi. Her insanın mutlaka bir gölgesi bulunacağına inanılmaktadır.
Ba (Kişilik): Eski Mısır’da Ba’nın bir insanı benzersiz kılan şey olduğuna inanılırdı.
Ren (isim): Ruhun oldukça önemli bir parçasıydı. Bir kişinin doğuşunda ona Ren verilir ve Mısırlılar bu ismin konuşulmaya devam ettiği sürece yaşayacağına inanırdı.
Ka (Yaşam kıvılcımı): Eski Mısır inanışına göre Ka yaşayan ve ölü bir insanı ayırt etmedeki en önemli farktı. Yaşamsal öneme sahipti.
Khat (Gövde): Khat, Antik Mısır tarafından, ölen kimsenin ruhu ile dünyevi yaşam arasında bir bağ oluşturan fiziksel beden olarak anılmıştır.
Eski Mısırlılara göre Ak (Ölümsüz Benlik), Ak, Ba ve Ka’nın sihirli bir birleşmesini sunan dönüştürülmüş ölümsüz ben idi.
Sahu (Yargıç), bir hayalet olarak ya da rüyalarda uyurken bir kişiye gelecek olan Ak’ın yönüdür. Şahu, kişi Tanrı Osiris tarafından ‘haklı’ görüldüğünde ve ebedi hayata layık görüldüğünde, ruhun diğer tüm yönlerinden ayrılırdı.
Sechem ( Akh’ın bir diğer yanı): Sechem, Akh’ın şartlara hakim olmasına izin veren başka bir yönü idi. Kişinin çevresi ve sonuçlarını kontrol etme gücü olarak kendini gösteren hayati yaşam enerjisi olarak düşünülmüştür.
Ayrıca, antik Mısırlılara göre insanoğlu sekiz kişiliği bulunmaktadır:
” Ren ” veya ” adı, doğru bir mumyalama olması halinde mevcut olmayı sürdürmek.
” Sejem “, ölenin enerjisi, gücü ve ışığı.
” Aj “, varlığa dönüş açısından “Ka” ve “Ba” nın birleşimidir.
” Baba “, bireyi bir varlık haline getirir; Cansız şeylere de uygulanır. Batı’nın “Ruhu” na en yakın kavramdır.
” Ka “, hayat gücü. Ölen kişiye yiyecek sunumlarıyla desteklenmektedir.
” Sheut ya da Shuyet ” tamamen siyah insan figürüyle temsil edilen kişinin gölgesidir.
” Seju “, kişinin fiziksel kalıntıları anlamına gelir.
” Jat “, kişinin nefis kısmıdır.
Antik Mısır inanışına göre bir kişinin ruhu dokuz ayrı parçadan oluşuyor. Tek bir bedende toplanan bu ruhun birçok farklı yönleri bulunuyor. Birçok eski kültür ve dinler ruh kavramına inanıyor ve bunun geçerli olduğunu savunuyor.
Vedik veya Veda gelenekleri açısından ruh, doğası gereği, fiziksel bedenden farklı olan ve kendi bilincine sahip olan bir varlık halidir. Bu sonsuz varlık hali doğmuyor, ölmüyor, başlangıcı ya da bir sonu yok.
Bu bakımdan bilimin belirli sınırları vardır. Fiziksel ve maddi olguları inceleyebilen bilim spritüelfenomenleri incelemekte zorlanmaktadır.
Bunun sebebi ise bu fenomenlerin doğasının fizikten farklı olmasıdır. Eski kültürlerde insan ruhunun yapısı ayrıntılı olarak açıklanmakta ve dünyadaki en eski uygarlıklardan birisi olan Mısır’da insan ruhunu anlatan son derece ilginç kavramlar bulunmaktadır.
Mısırlılara göre insan ruhu dokuz bölümden oluşuyordu. Bunlar; Ren, Ka, Ba, Shuyet, Jb, Sahu, Akh, Khat ve Sechem’dir. Bazı dönemlerde Mısır’da ruhun beş parçadan ya da yedi parçadan oluştuğu da söylenmiştir.
Ancak genel itibariyle ruhun dokuz bölümden oluştuğuna inanılmaktadır. İnsan ruhuna ek olarak bedensel parçaların toplamını oluşturan Ha-Haw olarak adlandırılan bir parça daha bulunmaktadır.
Bu parçaları incelemek gerekirse;
Jb (kalp): Mısırlılara göre ruhun çok önemli bir parçasıdır. Mısırda çocuğun annesinin kalbinden bir damla kan olduğuna inanılıyordu. Aynı zamanda kalp öbür dünyanın anahtarıydı.
Shuyet (Gölge): Eski Mısır inanışında gölge bir insanın temsil ettiği şeyin özetiydi. Her insanın mutlaka bir gölgesi bulunacağına inanılmaktadır.
Ba (Kişilik): Eski Mısır’da Ba’nın bir insanı benzersiz kılan şey olduğuna inanılırdı.
Ren (isim): Ruhun oldukça önemli bir parçasıydı. Bir kişinin doğuşunda ona Ren verilir ve Mısırlılar bu ismin konuşulmaya devam ettiği sürece yaşayacağına inanırdı.
Ka (Yaşam kıvılcımı): Eski Mısır inanışına göre Ka yaşayan ve ölü bir insanı ayırt etmedeki en önemli farktı. Yaşamsal öneme sahipti.
Khat (Gövde): Khat, Antik Mısır tarafından, ölen kimsenin ruhu ile dünyevi yaşam arasında bir bağ oluşturan fiziksel beden olarak anılmıştır.
Eski Mısırlılara göre Ak (Ölümsüz Benlik), Ak, Ba ve Ka’nın sihirli bir birleşmesini sunan dönüştürülmüş ölümsüz ben idi.
Sahu (Yargıç), bir hayalet olarak ya da rüyalarda uyurken bir kişiye gelecek olan Ak’ın yönüdür. Şahu, kişi Tanrı Osiris tarafından ‘haklı’ görüldüğünde ve ebedi hayata layık görüldüğünde, ruhun diğer tüm yönlerinden ayrılırdı.
Sechem ( Akh’ın bir diğer yanı): Sechem, Akh’ın şartlara hakim olmasına izin veren başka bir yönü idi. Kişinin çevresi ve sonuçlarını kontrol etme gücü olarak kendini gösteren hayati yaşam enerjisi olarak düşünülmüştür.
Ayrıca, antik Mısırlılara göre insanoğlu sekiz kişiliği bulunmaktadır:
” Ren ” veya ” adı, doğru bir mumyalama olması halinde mevcut olmayı sürdürmek.
” Sejem “, ölenin enerjisi, gücü ve ışığı.
” Aj “, varlığa dönüş açısından “Ka” ve “Ba” nın birleşimidir.
” Baba “, bireyi bir varlık haline getirir; Cansız şeylere de uygulanır. Batı’nın “Ruhu” na en yakın kavramdır.
” Ka “, hayat gücü. Ölen kişiye yiyecek sunumlarıyla desteklenmektedir.
” Sheut ya da Shuyet ” tamamen siyah insan figürüyle temsil edilen kişinin gölgesidir.
” Seju “, kişinin fiziksel kalıntıları anlamına gelir.
” Jat “, kişinin nefis kısmıdır.
YORUMLAR