Yaş ilerledikçe insan durulur, daha sakinleşir, meselelere karşı daha akılcı yaklaşır diye biliyorum ya da öyle bilinir sanırdım. Meselelere akılcı perspektiften yaklaşma kısmı biraz da doktora sürecimdeki yoğun akademik okumalarla alakalı diye düşünüyorum. Daha çok bilimin geliştiği daha doğrusu bilimin en önemli değerler arasında yer aldığı medeni dünya yazarlarının hususiyle de felsefe, sosyoloji ve edebiyat disiplinlerinin rolü bunda çok büyük. Sakinleşme kısmına gelince akademik camiadaki haksızlıklar, ülkenizde yapmayı istediğiniz çalışmaların hafife alınıp iş işten geçtikten sonra “sen haklıymışsın”la yüzünüze doğru bir pardon çekilmesi sizi sakinleştiremiyor. Akademik bir kuruma müracaatta özgeçmişinizle girip nasihatlerle uğurlanırken arka bahçeden vekil, molla, şeyh, abi daha bilmem ne referanslı kifayetsizlerin nasıl taltif edildiğini görünce sakinleşemiyorsunuz. Ekranlarda köşelerde akıl ve bilimi, mezarda ölü olsa kahrından hortlatıp yeniden intihar ettirecek zırvalar, mezhepçi ve gnostik tezviratlar durulmanız konusunda size yardımcı olmuyor.
Hocalar giriyor araya, dostlar giriyor. “Bu kadar sert yazmasan”lı cümleler üzüyor en çok sizi. Yazmaya okumaya ayırdığınız zaman elinizden çalınırken bir ömür böyle bir atmosferde heba edilirken yani sakin ve dingin kalamıyorsunuz. Şair Ozan Arif’in dediği gibi:
“Bunca beceriksiz çapsız herifi
Nasıl anlatayım yok ki tarifi.”
Herif merif demişken iki kadın yüzü beliriyor, gözümün önünde ekrandan kalma. Biri Özlem Gürses, bu coğrafyada modernliği özümsemiş ama haza bir İstanbul Hanımefendisi kadar güzel bir Türkçe, bir Cumhuriyet kadını olmanın verdiği güveni gözlerinde toplamış ve bunları yüzünün haritasına öylece uyumlu bir şekilde yerleştirmiş bir isim. Sunduğu gündemin içinde benim yaşadıklarımın on katı haksızlıklar, liyakatsizlikler ve aklı dumura uğratan hallere rağmen umut aşılayıcı gülümsemesi ile.
İpek Özbey denilince, içerik ne olursa olsun, yetiştiği ortamın sadece akla ve bilime değer veren yanı ile değil, sanatsal bağlamını da işin içine katacak olursak, bütün bu entelektüel birikimi ekranda sorduğu sorular karşısındaki dikkati, sabrı bana kadının her alanda dahil olmadığı bir cemiyetin sakat ve insani ortamlardan yoksun mekanlar yığınından ibaret
kalacağını hatırlattı. İnanmayanlar şöyle bir etrafa bakıversinler. Tüm düşünen, sorgulayan, yanlışın ve haksızlığın pençesinde hayatı pahasına çırpınan kadınların kadınlar günü kutlu olsun
YORUMLAR